Familiebedrijf De Kroonflowers Milsbeek

“Graag maken wij het leuker voor klanten”

Ook dit jaar gaat Gerie van der Land-Zijderveld voor VITA  drie keer op bezoek bij De Kroonflowers in Milsbeek. Bij Wilma van Lent, haar man Paul en zijn twee zonen en medevennoten Ferdinand en Michiel van Lent.

“Dag allemaal, alles goed?”

Paul, breed glimlachend: “ja. Alles goed! Onze vaste klanten weten het: Sinds 2012 is Wilma hier. Vanaf die tijd is er nogal wat veranderd in onze winkel en in ons bedrijf. En we blijven ons ontwikkelen. Wilma inspireert.  Niet alleen ons, ook klanten! In januari werd er al gebeld voor haar voorjaarsworkshops. Vriendinnengroepen, collega’s, buren of families melden zich spontaan aan. Het gaat van mond tot mond. Datzelfde geldt voor Wilma’s bloemwerk. Boeketten, bloemwerk voor trouw, rouw en andere gebeurtenissen.” Wilma lacht vrolijk: “Dat is wat ik het allerliefste doe, boeketten maken. Heerlijk om met verse bloemen te werken en de workshops, ja, dat zijn ook voor mijzelf leuke uitjes!”

Paul: “Wilma heeft de ideeën en Michiel en Ferdinand kunnen alles maken. Wekelijk alles!” Wilma: ”Ja, dat is echt fantastisch! Kan niet, bestaat niet bij de jongens.” Michiel, die verantwoordelijk is voor tuinontwerp, tuinaanleg en onderhoud van tuinen, merkt bescheiden op: “Mijn broer Ferdinand is erg getalenteerd.  Wij zijn een goed team. Uitdagende tuinwensen van opdrachtgevers dokteren we samen uit. Het is leuk om te merken dat klanten de veranderingen in en rondom ons bedrijf leuk vinden. Het wordt steeds drukker.

Ferdinand: “Heb je gezien dat onze parkeerplaats ingang Rijksweg Milsbeek met 25 parkeerplaatsen is uitgebreid?” 

Voorjaars- en zomerbloeiers en vaste planten

Ferdinand ging als vijfjarig jochie al graag met z’n vader mee naar de bloemenmarkt. Op de basisschool scoorde hij bovengemiddeld met de citotoets.  Maar met zijn fotografisch geheugen en zijn diploma werktuigbouwkundig ingenieur op zak, voelt hij zich toch het meest in z’n element als kweker van vaste planten en voorjaarsbloeiers. 60 % van de voorjaars- en zomerbloeiers is eigen teelt. Die worden gekweekt in kassen, de vaste planten komen van de koude grond. Zijn andere talenten gebruikt Ferdinand binnen Kroonflowers voor onderhoud materieel en voor de veranderingen die Wilma in gang zet. Kennis en vaardigheden van techniek, bouw en verbouw komen dan goed van pas.

Lang leve de lente, de koffie staat klaar!

Wilma: “We merken dat veel mensen een bezoek aan ons tuincentrum zien als een gezellig uitje en het komt nogal eens voor dat klanten hier met elkaar aan de praat raken. Een kop koffie of thee erbij is dan gezelliger. Graag maken wij het leuker voor klanten, daarom is er nu een koffiehoek en een informatiebalie. Na onze grote 2016-Kerstshow ging de winkel op de schop. Voor de lente moest de nieuwe vloer erin en de koffiehoek en informatiebalie klaar. Dat is gelukt!”

De Kroonflowers Milsbeek. Groothandel, tuinontwerp, tuinaanleg, kwekerij, verse bloemen, workshops, potterie, cadeaubonnen, kwaliteit, inspiratie en persoonlijk advies.

Van 1 april tot 1 september zeven dagen per week geopend.

De Kroonflowers in Milsbeek, klaar voor de lente! 2de Paasdag geopend!

Beste Vitalezer, u bent van harte welkom! Meer informatie op www.dekroonflowers.nl

Share Button

HONDERD

Mevrouw is resoluut: “Ik heb geen behoefte aan publiciteit, maar als ik u er een plezier meedoe, wil ik wel een poosje met u praten, maar u mag niets opschrijven.” Ze zet thee en vertelt. Haar verhalen bewaar ik in mijn hoofd en thuisgekomen schrijf ik toch… Ik ga weer naar haar toe. Ze luistert, leest en zegt: “Dit is tegen de afspraak mevrouw. Jawel, het klopt, maar ik wil niet dat u dit publiceert. Denkt u nu echt, dat er mensen zijn die op een verhaal van een honderdjarige zitten te wachten?” Ik bespeur een kleine opening…

We dealen, spreken af, dat zij zich laat adviseren door haar dochter en schoonzoon. Dan komt er een telefoontje: “Akkoord, maar geen foto en geen naam.” Hieronder het verhaal van een krachtige en fitte honderdjarige.

“Hoe sommige media oudere senioren neerzetten, niet leuk soms, alsof we debiel zijn. Toen ik 100 werd heb ik de pers geweigerd. Ja, wel leuk, dat de burgemeester kwam feliciteren. Ik kende hem niet; een aardige man. Die verjaardag, alweer een half jaar geleden, heb ik gevierd met mijn kinderen, kleinkinderen, achterkleinkinderen en mensen die ik er verder graag bij wilde hebben. Zo’n 80 mensen. 100 worden is geen eigen verdienste, je wordt het. Ik mag mij verheugen in een goede gezondheid, heldere geest en stevige rollator, mijn evenwicht laat soms te wensen over en mijn ogen zijn minder geworden, maar daar zijn ook hulpmiddelen voor.  Onlangs kreeg ik een lichte tia. Juist gisteren kreeg ik de uitslag uit het ziekenhuis, een soort van rapport. ‘Alles keurig.’ Daar ben ik blij om.” Ze kijkt monter en zegt: “Ik vind het jammer dat ik weinig toekomst meer heb. Dat vind ik geen fijne gedachte, maar het is wel een realistische. Mijn jongste achterkleinkind is nu 10 jaar, die zal ik niet volwassen zien worden. Mijn man en ik hebben leuke kinderen gekregen. Mijn dochters ook en hun kinderen ook! De achterkleinkinderen vinden het normaal dat ik er ben. Vier generaties, we hebben onderling een goed contact.”

Op de kast staan familiefoto’s

“Onze zoon werd geboren toen ik 42 was. De kraamverpleegster had het meteen gezien, vertelde ze later. De huisarts had haar niet geloofd. Hij zag niets vreemds aan hem en zei dat zij haar mond moest houden. Wat mij opviel was dat de huisarts nogal eens kwam en dan veel aandacht aan Jan besteedde, dat had hij met de drie meisjes nooit gedaan.  Na drie maanden adviseerde hij ons om een afspraak te maken met een kinderarts. Zelf zagen of merkten wij niets verontrustend. Jan groeide, lachte, was tevreden en had zo’n leuk rond koppie. We hadden geen idee… Wij volgden het advies van de huisarts.”

Kleed hem maar weer aan

“Jan lag in z’n blote lijfje op het bureau van de kinderarts. Die bekeek zijn ogen, bewoog zijn armen en benen en zei: ‘Dit is een mongool.’ Toen schoof hij zijn stoel naar achter, stond op en zei: ‘Kleed hem maar weer aan. De kosten voor dit consult zijn zes en halve gulden.’ Dat zal ik nooit vergeten. Jawel, we schrokken. Eén dag. Toen gingen we verder met ons leven, Jan was zo lief, dat veranderde niet door die diagnose. Hij werd zo’n mooi blij ventje, hij is 52 jaar geworden, dat is oud voor een mongool. Hij heeft een goed leven gehad. Wij met hem ook! 60 jaar geleden wist geen mens hoe je zo’n kind nou precies moest opvoeden. Wij hebben ons hart gevolgd. Tot zijn 18de jaar heeft hij thuis gewoond en toen heb ik een andere woonvorm voor hem gezocht. Hij kwam vaak naar huis, reisde dan zelf met de bus. Vanaf zijn tiende jaar stond ik er alleen voor. Mijn man overleed jong, 54 jaar. Ik ben 46 jaar alleen. Nee, geen behoefte gehad aan een andere relatie. Het is goed zoals het is. Mijn oudste dochter is zeventig jaar, ze woont hier niet ver vandaan, met haar doe ik de boodschappen en mijn huishoudelijk hulp komt 4 uur in de week. Ik zorg goed voor mezelf, ik kook lekker en eet goed. Dagelijks lees ik de krant, houd op tv de actualiteiten bij, luister graag naar Brava Klassiek en ik lees graag. Zo nu en dan speel ik piano. Ja, ik ben een optimistisch mens.  Ik heb het uitstekend naar m’n zin.” Lachend: “Ja, ik heb zin in de lente. U ook?”

Met veel plezier geschreven voor lentenumer www.vita-magazine.nl

www.schrijverij-gerie.nl  Kent u een fitte honderdjarige in het VITA verspreidingsgebied? Wij horen het graag!

Share Button

Bloemen verwelken, schepen vergaan, maar onze liefde blijft eeuwig bestaan…

Sommige verhalen kun je niet vaak genoeg horen. Het verhaal van Paul en Wilma van Lent uit Milsbeek bijvoorbeeld. De manier waarop zij elkaar hebben gevonden en heel snel wisten dat de liefde van twee kanten kwam en komt, is bijzonder en romantisch. 

Plezier

Met de komst van Wilma in Pauls leven en in dat van zijn twee volwassen zonen en medevennoten, diende zich ook een stevige frisse wind aan! Die waaide vrolijk door hun bedrijf. Wilma stroopte vanaf dag één de mouwen op en werkte met plezier mee. Paul: “Dat plezier brengt zij ook over op de klanten. Daardoor weten steeds meer mensen De Kroon flowers te vinden. Wilma is een goede bloembindster en bloemeninkoper geworden. Opdrachten komen vanuit de hele regio en daarbuiten. Ik ben er trots op, dat klanten speciaal voor Wilma komen en voor onze verse bloemen. Wilma heeft oog voor kwaliteit en prijs en al heeft ze het nog zo druk, ze heeft altijd goede zin en een vriendelijk woord.’

Hoe was het ook al weer. Een stukje uit VITA-juni 2015:

‘Als Wilma en Paul vertellen over hun eerste ontmoeting hebben ze weer dikke pret.  Ze dronken een kop koffie en Paul ging weer naar huis. Maar hij kwam terug! Wilma: ‘Ik ging met mezelf in conclaaf, ontdekte dat ik met Paul kreeg wat ik wenste. 11 maart 2012, negen dagen na onze eerste ontmoeting, nam ik de beslissing. Ik hou niet van half werk. Privé niet en zakelijk niet. Ik belde Paul. Zei: ‘Ik kom naar Milsbeek,’ Ik ben niet meer weggegaan. Het voelde goed. Voor Paul ook! Drie maanden later verkocht ik mijn bedrijf. Ik wist immers zeker dat ik bij Paul wilde blijven en hij bij mij! Voel me als een vis in het water tussen de bloemen en vind het fijn als klanten blij zijn met hun aankoop. Weer een maand later zijn we getrouwd en ben ik medevennoot geworden. Samen in de sneltrein gestapt met als doel om er altijd voor elkaar te zijn. Ja, met volle kracht vooruit!’

Laat de lente maar komen

Inderdaad. Wilma houdt niet van half werk en gaat uitdagingen niet uit de weg. Dat hebben de vaste klanten stapje voor stapje meegemaakt. Wilma en Paul inspireren elkaar; houden de vaart erin. Er is nu ook een prachtige entree vanaf de Rijksweg. Vlaggen wapperen en twee roze bestelbussen flankeren de nieuwe entree. Er is ruime parkeergelegenheid en de deur van de kas gaat automatisch open. Welkom! Wat is er veel veranderd in de showroom! Er is getimmerd en gebouwd.  Nieuwe balie en presentatietafels. De snijbloemenkas is ruim gevuld, de omloopsnelheid toegenomen en een nieuwe medewerkster aangenomen. En Wilma’s Workshops zijn feestjes!  Paul en Wilma kijken elkaar lachend aan: ‘Laat de lente maar komen, wij zijn er klaar voor!’

2de Paasdag geopend. En daarna, tot en met 2de Pinksterdag, zeven (7!)  dagen in de week van 09.00 tot 18.00 uur.

Van harte welkom in de Bloemenstraat 6 in Milsbeek! Tel:0485-540532.  www.dekroonflowers.nl Handelskwekerij – tuincentrum – potterie – workshops.  Maatwerk bloemwerk voor trouw en rouw en voor ander speciale gebeurtenissen.

Share Button

Jacobs Thuis & Interieur gekroond tot Luxaflex Gallery dealer van het jaar!

‘Het was een complete verrassing! Hartstikke leuk!’ 

 ‘Loop ik daar met Helen, mijn vrouw en medewerkers op een vakbeurs, de Intrio in het Belgische Gent, worden we opeens in het zonnetje gezet.’ Dat overkwam Jos Jacobs van Jacobs Thuis & Interieur uit Malden.

‘Je wist er niets van?’

‘Het was een complete verrassing. Hartstikke leuk! We zijn er erg blij mee, want Luxaflex Gallery dealer van het jaar word je niet zomaar. Er zijn in Nederland circa 35 interieurspeciaalzaken die Luxaflex Gallery dealer zijn en dan gekroond worden tot dealer van het jaar, dat doet je dan wel wat. Helen werd in de bloemen gezet, we kregen een prachtige oorkonde en beoordeling en er was champagne.’

De titel Luxaflex Gallery dealer van het jaar wordt gegeven aan Luxaflex dealers die opvallen in hun concept door de manier waarop zij het merk Luxaflex en hun eigen zaak profileren op het gebied van service, marketing en klantgerichtheid. Jos Jacobs voldoet aan de strenge eisen die Luxaflex stelt om in aanmerking te komen voor de titel. Hij is allround Luxaflex specialist. In zijn winkel ervaart de klant het ultieme luxaflexgevoel. De presentatie is top, de klant kan kiezen en beleven en de medewerkers kunnen er alles over vertellen. Dat niet alleen, ook inmeten en monteren.

‘Dit nieuwe pand op deze locatie is een goede beslissing geweest. Onze oude klantenkring is ons trouw gebleven en er zijn nieuwe bijgekomen.’

Het mooie pand aan de Sluisweg in Malden is gemakkelijk te bereiken. Van welke kant je ook komt, je bent er zo. Er is ruime parkeergelegenheid en Jos en Helen hebben niets aan het toeval overgelaten. De deur gaat automatisch open.  Het is voor elke klant een feest om er rond te kijken, te kiezen en te kopen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. Vloer- en wandbedekking en alles voor de ramen. Een zee van kleur en inspiratie en de medewerkers kundig en gastvrij.  Dat was de heren van Luxaflex ook opgevallen. In het persbericht schrijft Luxaflex: ‘Jos Jacobs is een echte ondernemer, die ook in moeilijk tijden durft te investeren en keuzes te maken en het écht leuk wil maken voor zijn klanten!’ Lachend zegt Jos: ‘Ja, dat willen we! Om onze klanten optimaal van dienst te zijn worden onze medewerkers jaarlijkse meerdere dagen geschoold. Op de hoogte blijven van de nieuwste ontwikkelingen en trends is belangrijk. We krijgen regelmatig productinformatie en we trainen op service. Ook Luxaflex biedt deze trainingen aan en wij maken daar graag gebruik van. Door die ondersteuning blijven wij allemaal gemotiveerd en met plezier ons werk doen.”

Jos laat mij uit. Zegt bij de deur: ‘Dat wij gekroond zijn, dat komt natuurlijk ook door onze klanten. Die weten Luxaflex te waarderen en voelen zich thuis in onze winkel.’

De deur gaat weer automatisch open. ‘Leuk hè.’

 

Jacobs Thuis en Interieur. Van wens naar werkelijkheid. Breed assortiment A-merken en een prijsstelling die klopt!

Gratis interieuradvies aan huis. Ook voor projecten.

“Natuurlijk zijn we tweede paasdag geopend.” Sluisweg 4, 6581 KA Malden Telefoon:024 399 9900. www.jacobs-interieur.nl

 

Tekst is geplaatst in VITA magazine

Share Button

‘Jemig Ria! Dat is een tatoeage!?’

 Zielsveel

‘Bert wilde niets weten van tattoos. Ik heb hem toch laten zetten. Nu heeft hij er ook een. Onze jongens ook! Hen heb ik geadviseerd om dat na hun 21ste te doen.Je moet daarmee niet over één nacht ijs gaan.’  Ik houd zielsveel van Bert. Ik heb geen woorden om dat uit te drukken. Hij is mijn zuurstof. Al 35 jaar. Het is fijn te weten dat ik dat ook ben voor hem! We hebben het goed samen. Ook met onze vier jongens en hun aanhang. We zijn ook al opa en oma, dat is zo leuk. We zijn 28 jaar getrouwd. Vandaag! Op de verjaardag van Bert. Vanavond gaan we gezellig uit eten. Ze lacht en zegt dan: We hebben respect voor elkaars verschillen, maar kunnen ook zielsveel ruziemaken!

‘Jemig Ria! Dat is een tatoeage!?’

Jaren geleden. Dit interview brengt ons weer samen. Ria en ik kennen elkaar van lekkere kooklessen in Nijmegen. Op enig moment besloten we om samen te rijden. Dat deden we een paar jaar. We spraken onderweg over ditjes en datjes en hadden kook- en eetplezier met nog acht andere vrouwen. We zaten aan tafel. Op enig moment meen ik een zwart vliegje in Ria’s nek te zien. Ik wuif het weg. Nog eens. Vliegje blijft zitten. Ik veeg. Kijk. Kijk nog eens! Geloof mijn ogen niet. ‘Jemig Ria! Dat is een tatoeage!?’ Negen paar vrouwenogen zijn op haar gericht. Die kleine ranke blonde Ria, een tattoo?  Ze trekt haar shirtje wat hoger, zegt: ‘Die heb ik uitsluitend voor mijzelf.’ ‘Laat eens zien?’ De anderen vallen bij: ‘Een tattoo!? Jij Ria??’ We dringen aan. Het shirtje gaat omhoog… Trots.   ‘Wauww.’ We keken onze ogen uit. Vliegje bleek het uiterste puntje van een grote tekening. ‘En dan ook nog een vette motor erbij,’ zei een van de vrouwen. ‘Die heb ik,’ zei Ria, ‘een Harley Davidson!’ We verslikten ons bijna in alle lekkers. Een motor én een tattoo! Vet!  ‘Op mijn motor voel ik me vrij en met mijn tattoos sterk.’

Hommage aan mijn vader

Tijden zijn snel veranderd.  Tattoos overal. We lachen om het verhaal van de vlieg, die geen vlieg was, maar een enorm kostbaar kunstwerk op haar rug. Ter nagedachtenis aan haar vader. ‘Mijn vader stierf toen hij veertig was. Ik was negen jaar. Mijn moeder hertrouwde. De  verbinding met mijn biologische vader bleef. Ter gelegenheid van mijn 40ste verjaardag heb ik mijzelf mijn rugtattoo cadeau gedaan, een hommage aan hem! Die tattoo geeft mij kracht en geeft mij een gevoel van verbondenheid met mijn vader. Ja, ik kijk er graag naar. Dat doe ik regelmatig.’

Dankbaar

‘Vanaf mijn veertigste verjaardag heb ik mijn leven ieder dag als een cadeau ervaren. Ik hoop heel oud te worden, ik ga voor honderd en meer! Iedere nieuwe decennia een tattoo, daar ga ik voor! Maakt mij geen bal uit wat een ander ervan vindt en of mijn vel verandert. Dat proces hoort bij ouder worden. Op mijn 50ste heb ik mijn armtattoo laten zetten. Die is nog niet af. Kijk, De vlinder, staat voor mijn moeder, de rozenkrans vind ik een mooi sieraad, ik heb er een stuk of twintig, ik geloof, maar kan de rozenkrans niet bidden. Ik draag ze als ketting.’ Ze wrijft liefkozend over de tekening van de Heilige Sint Antonius. ‘Die heeft mij en ons nogal eens uit de brand geholpen. Ken je dat versje? Heilige Antonius, beste vriend, zorg dat ik mijn … terug vind. Sint Antonius helpt mij. Altijd! Daar ben ik dankbaar voor.’

Kunstenaar

Tattoo artiest Marco Hengst, werkt internationaal. ‘Ik vind hem een kunstenaar en ik vertrouw hem! Niemand anders aan mijn lijf! Ja, het is kostbaar en de pijn onderga je! Niet over zeuren. ‘k Ga niet vertellen wat het kost, maar hij heeft 30 uur aan mijn rug gewerkt en nu al meer dan 20 uur aan mijn arm.

Ik ben een optimist, zoek altijd oplossingen. Krijg daarbij hulp van onze lieve Heer, Maria en  van de De Heilige Antonius, Ik vertel hen mijn zorgen, vraag om raad. Ze helpen mij. De afbeelding van de Heilige Sint Antonius op mijn arm voelt vertrouwd. Ik krijg er energie  en steun van. Dat gun ik iedereen!’

Geschreven in opdracht van Eefke Peeters en Chris Swijnenberg, uitgevers VITA Magazine. December 2015.

 

 

 

Share Button