Steeds met plezier gedaan!

1975
In dat jaar vierde R.K.S.V. Groesbeekse Boys het 45-jarig bestaan.
Wij woonden net in Groesbeek. Amper een half jaar.
Nieuwe kleren. Naar de kapper.
Feest!
Voor mij was alles onbekend en nieuw. Ik wist niks van voetballen.
Dat weet ik 45 jaar later nog niet.
🙂

Feest!
In de oude kantine.
Bómvol!
Annie Eeren achter de bar.
Jo Hubers, de vader van Harm Hubers oberde.
‘Geen bier onder 18’. Daar had niemand van gehoord.
Ook niet van ‘niet roken.’ Het zag blauw van de rook.
Jong en oud in de polonaise!

Jo gaf mij een schaal vol hapjes.
Zei met brede lach: “Ga jij maar eens mooi rond!”
Dezelfde avond vroeg hij of ik ook iets wilde doen bij de Boys.

‘Iets’
Iets begon als ‘de vrouw van de secretaris.’
En voor ik het wist was ik ‘de vrouw van de voorzitter’. 25 Jaar.
25 Leuke jaren. Nieuwe kantine. Boysreisjes. Kampioenschappen. Ook als we dat niet werden: altijd feest.

‘Iets’ ging door de jaren heen verschillende kanten op.
Hier en daar helpen. Lootjes verkopen tijdens thuiswedstrijden. Loten verkopen voor een loterij. Prijzen scoren. Soms gastvrouw zijn in de bestuurskamer bij thuiswedstrijden of tijdens Nieuwjaars- of kampioenrecepties.
Helpen om de Schup Is nog leuker en nog mooier te maken, jeugdpagina, sponsors in de spot zetten, of een vip interviewen.
‘Iets’ was ook samen met Elza Bouten nieuwe lampen scoren voor in de kantine en voetbalplaatjesboeken maken met Mariska Derksen.
In de sponsorcommissie helpen om activiteiten rondom sponsors meer inhoud te geven en daarvoor leuke dingen verzinnen. Beetje PR, nieuwe sponsors in huis halen en de FB-pagina Groesbeekse Boys Sponsorcommissie op de kaart zetten.
En nu stop ik ermee.

Agile Welzijn Groesbeek is op mijn pad gekomen. Een jong bedrijf, met een jonge ondernemer, Farnosh Amini uit Groesbeek.
Mensen die op een of andere manier zijn vastgelopen in hun leven helpt Agile Welzijn met het verbeteren van welzijn. www.agile-welzijn.nl. Ik help o.a. met pr en met meerculturenwandeling Wandelen op Woensdag (en op maandag) in Groesbeek. En door een aardige jongen uit Groesbeek die geboren is in Iran, ben ik gevraagd om zijn taalmaatje te zijn. Dat is zo leuk! Zeker als je ziet dat je maatje er gelukkiger van wordt.

Vacatures
Sandra Eeren heeft de rubriek ‘Van de sponsorcommissie’ in Schup Is van mij overgenomen. Dus dat komt goed. Succes San! Voor de rubriek Sponsor in de Spot zoeken we iemand! Voor het lentenummer staat Rutolux, René Rutten op de rol. Ga jij dat interview doen?

Vacature in de sponsorcommissie.
Informeer bij Harm, Rob, Elza en Sandra wat die commissie doet en wat jouw taak kan zijn.
Dat kan persoonlijk of via info sponsoring@groesbeekseboys.nl

Mooie club, R.K.S.V. Groesbeekse Boys. De slogan klopt. Méér dan voetbal alleen!

Hartelijke groet! Ook van Frans. Wij wensen alle lezers een gezellige en feestelijke Kerst en Oud en Nieuw en een goed 2021!

Steeds met plezier gewerkt. En altijd in een prettige sfeer. Ik zou zeggen: meld je aan.
Doen?
Gerie van der Land-Zijderveld

Dag Gerie, nog even een paar vragen… 

Omschrijf jezelf in drie woorden. “O jee. Da’s lastig Frank. Enthousiast. Meestal goed gehumeurd. Betrokken.”

Autoradio staat op: “1, de nieuwszender. En bij lange afstanden op 4. Lekker klassiek.”

Kleur: “Geel. Word ik vrolijk van. Maar in huis houd ik niet van gele bloemen.”

Hobby’: “Ik schrijf graag en vind het leuk om in de tuin te werken. En taalmaatje zijn dat is sinds februari jl. ook een soort van hobby.”

Eet graag: “Uit de Italiaanse keuken. Vers en fris, groenten, vis, verse pasta’s. Heerlijk! Goed glas wijn erbij. En het liefst ook nog een zonnetje. Maar ik eet in alle jaargetijden ook stamppot van het een of ander. En soep, ook zo lekker. Eigenlijk eet ik alles graag. Maar sommige dingen niet. Toen ik ooit zag en hoorde hoe kikkerbilletjes (die ooit erg in mode waren) killerbilletjes werden… En ganzenlever, ganzenlever werd… Daarna niet meer gegeten.”

Eet het lekkerst: “Thuis! Ik kook graag. Heb jarenlang samen met een vriendin, zoals ze het noemden, culinaire kooklessen gevolgd. Daar geleerd om vrij te koken. Beetje meer, beetje minder. Veel kruiden. Steeds proeven. Kind van een tuinder. Wij kregen de groenten van het seizoen, in overvloed, zo van het land. Aardbeien in december, of asperges, dat verzin ik niet! Als ik groenten koop let ik er bewust op dat het groenten zijn van hier, uit Nederland.”

Mooi boek: “Veel mooie boeken. Wierook en tranen van de Vlaamse schrijver Ward Ruyslinck las ik toen ik dertien was. Zó intens verdrietig. Tranen. Dat oorlogsverhaal met in de hoofdrol twee kinderen staat in mijn geheugen gegrift.”
En De Doornvogels. Daar was ook een televisieserie van. Dat onmogelijke liefdesverhaal tussen die priester en dat meisje en al het dagelijks leven daaromheen. Jarenlang ging dat boek in de vakantiekoffer. Heb het tig keer gelezen. Ik wist wat er kwam maar het verveelde nooit. Die tv serie werd ondersteund door prachtige muziek. Zodra ik het boek opende hoorde ik de muziek. Nu ik erover praat hoor ik die muziek weer.”

Vakantieland: “Italië. Prachtig land. Overal. Noord Italië. Umbrië lekker ruw, Toscane, Rome. Maar in de winter naar Gambia is ook fijn. Lekker warm en we kennen daar verschillende mensen. Zo’n vakantie is ook een soort van les in nederigheid. De mensen die wij daar kennen zijn zo optimistisch en blij met weinig, soms met niks. We gaan ook graag naar de Moezel. Dichtbij en mooi. En lekker thuis, hier in Plasmolen, vind ik tegenwoordig ook helemaal prima!”

Sport: “Ik ben niet van de sport. Ik beweeg omdat het moet. Zit op een gymclub hier in de buurt. Niet van harte, maar als ik dan thuiskom ben ik altijd wel blij dat ik ben geweest. Sinds kort heb ik een stappenteller op m’n telefoon. Een soort van geweten… Voel regelmatig een soort van schuld omdat ik volgens het apparaat niet genoeg heb gelopen. Die teller krijgt het toch mooi voor elkaar dat ik dan nog een rondje maak. Kreeg juist vandaag een soort van applaus en compliment vanuit het apparaat: Had tien kilometer gelopen met de meerculturenwandeling Wandelen op Woensdag.”

Wens: “Dat Frans en ik en de mensen om ons heen niet ziek worden en dat die mondkapjes snel verleden tijd zijn. Maar onlangs met die vrieskou vond ik dat ding wel lekker warm, trouwens.”

En als we nu niet snel iemand kunnen vinden om de interviews te doen voor Sponsor in de Spot?
“Die meldt zich vast snel.”
Als dat niet zo is?
“Ik heb mijn keus gemaakt, maar je kunt altijd bellen, Frank. Je weet, schrijven is mijn hobby.”

Share Button

Waar een wil is, is een weg

MOEDER EN MANTELZORGER

Magteld Zeitler woont in Malden. Ze is 44 jaar, gehuwd, moeder van drie kinderen, heeft een parttime baan als onderzoeker en is mantelzorger voor haar 19-jarige dochter Jacqueline.Vijf jaar geleden kreeg Jacqueline heftige hoofdpijn. Diagnose: Hersentumor. Twee dagen later is het grootste gedeelte van de tumor verwijderd. Terug naar school! Dat wil de leergierige Jacqueline graag. Natuurkundige worden, net als mama, dat is haar droom. Een aantal functies moeten extra getraind worden en ze heeft praktische hulp nodig. Gelukkig is daar haar moeder! Dag en nacht.

DOORZETTERS…

Niets was meer zoals het was. Naar school fietsen kon niet meer. In een volle bus reizen ook niet. Door chronische hoofdpijn en vermoeidheid moest zij lessen verzuimen. Maar Jacqueline is een doorzetter. Haar ouders ook! Samen stelden ze nieuwe prioriteiten. Ze liet extra vakken vallen. Een van de ouders ging haar brengen of halen en dat doen ze nog steeds. Magteld hielp haar thuis met de studie. Geslaagd! De weg naar de universiteit lag open. Net voor aanvang van de colleges bleek een tweede operatie nodig. Opnieuw hielp Magteld. Met alles! Werkte, anderhalf jaar lang, de opgenomen colleges voor haar uit. Magteld biedt rust en regelt Jacqueline’s agenda, de fysio, de controles en is klankbord. “We genieten van gewone alledaagse dingen. En we pakken de kansen.” 

DANKZIJ MANTELZORG HEUMEN IN CONTACT GEKOMEN MET MINDFULNESS

“Mantelzorger. De mantelzorgconsulente van de gemeente Heumen maakte mij erop attent dat ik dat ben. Ik had mezelf zo nooit gezien. In de eerste plaats ben ik moeder. Waar je kunt helpen help je! Soms valt het mij zwaar mijn mantelzorgtaken te combineren met de andere dingen die ik doe en ben. Dat weet Jacqueline. Wij hebben een heel sterke band opgebouwd. De cursus mindfulness van Mantelzorg Heumen heeft me geholpen om de rust in mijn hoofd terug te krijgen en om mezelf tijd te gunnen voor meditatie. Vrolijk lachend zegt ze: “En ik heb mijn saxofoon en piano! Ik geniet van musiceren. En Jacqueline heeft zoveel plezier in haar school. Daar geniet ik ook van!”

Artikel geschreven in opdracht van de gemeente Heumen. Is geplaatst in magazine Topic Actief 2015.

Share Button