“Dit houten konijn heeft mijn opa gemaakt, Gerrit Zilessen uit Groesbeek. Hij gaf het me toen ik een jaar of acht was. Ik had een bijzondere band met opa. Ik ben stamhouder, dat was voor hem speciaal. Ja, ik hield ook veel van hem. Van oma ook. Oma is twee jaar geleden gestorven en sinds die tijd ben ik de eigenaar van opa’s Ark van Noach. Zo noemde opa dat stuk drijfhout waarop hij een aantal houten dieren had bevestigd. Die had hij allemaal zelf gemaakt. Een uil, een kraai, kikker en een eekhoorn. En kijk, dit slapend vosje, dat heb ik later zelf in dit holletje gelegd. De ark stond bij opa en oma in de vensterbank en altijd als ik kwam wilde ik er even mee spelen. Opa was een gelovig man, vaak vertelde hij het verhaal van Noach en de dieren. Een mooi verhaal. Opa stierf te jong, in 2004, net voor in de zeventig. Zo jammer. Hij genoot zo van z’n hobby houtbewerken. Pas rond z’n 55^ste was hij daarmee begonnen, maar hij maakte de mooiste dingen, met de hand en met z’n draaibank. Honderden stukken groot en klein heeft hij gemaakt. Iedere dag was hij ermee bezig. Oma wist, dat die ark speciaal was voor mij, en beloofde: ‘Als ik er niet meer ben Roul, dan is de ark voor jou.’

Roul draait het stuk hout om. “Kijk, oma heeft mijn naam met een viltstift erop geschreven.” In sierlijke letters lees ik ‘Roul,’ en zie aan zijn gezicht dat hij er blij mee is.

Topic. Winternummer 2018