“Van harte welkom.” Hij staat al in de deuropening. “Kom verder.” Vrolijke lach. Ivo Weijtmans gaat me voor naar de kamer. Lopen gaat niet gemakkelijk en hij zegt dat hij niet veel tijd heeft, want straks gaat hij weer schilderles geven in zorgcentrum Malderburch.”Dát ís gé-wél-dig om te doen!” Ivo woont met plezier in de Herenhof in Malden. Zijn appartement is mooi en gezellig ingericht. Ziet er spic en span uit. Een leuke prater. Enthousiast vertelt hij over zijn vrijwilligerswerk. Dat hij zich daardoor gewaardeerd voelt en dat vrijwilligerswerk inhoud geeft aan zijn leven. “En kijk eens, mijn foto staat op de gemeentefolder! Leuk, dat de mensen door dit interview nu ook weten wie daar bij hoort.”

Het leven is voor Ivo, 37 jaar, niet gemakkelijk. “Laat dat niet de boventoon voeren!” Rond zijn 22^ste sloeg Noodlot toe. Ivo werd ziek. Van de ene dag op de andere sloop ‘Ziek’ zijn leven binnen. Van een jonge ambitieuze (bijna)zelfstandig ondernemer met mooie dromen, veranderde zijn leven in dat van patiënt. Maar wél een patiënt, waar het plezier van wel vrijwilliger kunnen zijn, afspat! Voor hij zover was kende hij periodes van diepe rouw. “Alles ben ik verloren. Werk, mijn vrienden, samen een pilsje drinken in de kroeg, mijn relatie. Alles moest ik inleveren. Stijldansen, slagwerk spelen, saxofoon spelen, sport, muziekles geven. Ik moest opnieuw beginnen. Mijn geest is jong en creatief maar zit gevangen in een ziek lichaam.”

Elke dag is er één voor Ivo. Na een dag vrijwilligerswerk is hij versleten. Maar hij gaat door! Het geeft hem ook energie. Door zijn ziekte mag hij niet autorijden, maar met z’n elektrische fiets komt hij waar hij moet zijn. Zijn vrijwilligerswerk en zijn hobby’s bieden houvast. “Dat is mijn alles!”

Ivo is wilskrachtig, meet tijdens het gesprek, bijna onopgemerkt, z’n bloedwaarden en eet een boterham. Een doorzetter. Gelukkig is hij zijn creativiteit en ondernemerschap niet kwijt geraakt. Veel mensen kunnen daar nu van genieten. Hij schildert en maakt beelden. Zijn werk is o.a. te zien bij het RIBW in Malden en hij is ook actief in Maldenstijn bij stichting De Stoom. “Kijk.” Hij geeft me zijn visitekaartje. “Ik heb het zelf ontworpen.” Art4you, IvoWeijtmans, beeldenkunstenaar, lees ik. Enigszins verlegen lachend zegt hij. “Ja, ik voel me beeldend kunstenaar, maar het heeft een tijd geduurd, voor ik dat hardop durfde zeggen.” We nemen afscheid. Bij het naar buiten lopen bedenk ik dat hij naast beeldend kunstenaar, levenskunstenaar op zijn kaartje moet zetten!

Geschreven in opdracht van afdeling Sociale Leefbaarheid/Steunpunt Vrijwilligerswerk  van de Gemeente Heumen.