Leven is Lef

“Vanaf prognose tot sterven kregen we drie maanden. Leo overleed begin mei. Hoe droevig ook, het was een geweldige tijd. Samen maakten we een mooie border in de tuin. We spitten de aarden om. Vanuit het keukenraam keken we ernaar. Zijn wens was dat ik, samen met onze kinderen en kleinkinderen, na zijn overlijden zijn as op die border zou uitstrooien. Dat hebben we gedaan. Een dierbare herinnering. Daarna hebben we er met ons gezin een fijne dag van gemaakt. Het voelt voor mij en voor de kinderen goed, deze gedenkplek.” Ze lacht een beetje en zegt: “De tijm groeit er goed op!” Niet alle as werd in het perk gestrooid. Een klein gedeelte is gevat in een mooi kunstwerkje. Een zuiltje van keramiek met daarop twee koperen vogels. Ida pakt het op: “Kijk, die vogels … Twee tortelduiven, ieder met een eigen wil, verschillende interesses en met respect voor de ander. We hielden elkaar vast in vrijheid. Daar pluk ik nu de positieve vruchten van. Natuurlijk, in ons huwelijk hadden wij ook onze mindere dagen.  Nu ben ik soms nog boos op hem, zeg dan tegen zijn foto: ‘Waarom heb je me alleen gelaten!’ Ik rouw en huil. Maar dat is goed. Onze liefde geeft mij de kracht om mijn verdriet om te zetten in actie. Dit schilderij kocht ik na zijn dood. Ik zag het tijdens een expositie bij Jacqueline Engels. Alsof het speciaal voor mij gemaakt was! Het troost. Dit is hoe wij waren. Altijd kijkend naar een nieuwe horizon.”

In januari start Ida Olivers-Bouvrie uit Malden een lotgenotengroep voor mensen wier partner onlangs of al langer geleden is gestorven. Zij biedt in haar woning een veilige omgeving en een luisterend oor. Zij kent geen taboes en natuurlijk is er ook ruimte om lekker te lachen. Aanmelden via 024-3586435 of mail naar: idabouvrie@hetnet.nl