HAPPY HOUR

 

Zwarte mees. Staartmees. Acrobatisch. Fascinerend om naar te kijken. Happy hour aan mijn keukenraam. Meet and eat.

Koolmees eet. Pikt. Kijkt. Naar mij? Dat denk ik. Zou hij mij zien? Zoals ik hem? Met een glimlach volg ik Koolmees op een halve meter afstand. Koolmees buiten, ik binnen, lekker warm. Koolmees eet zijn buik vol. Er is genoeg eten in het voederbakje dat aan mijn keukenraam hangt. Iedere dag vul ik dat met zaad en alles wat vogels lekker vinden: Zaadjes, fruit, brood met speciale pindakaas en kruimeltjes suiker. ’t Is van plexiglas dat bakje, een cadeautje. Een cadeautje is het ook, om van zo dichtbij naar vogels te kijken. Koolmees vliegt weg. Pimpelmees neemt z’n plaats in. Boomklever landt. Soms een dikke duif. Die kan niet ín het bakje, wel er bovenop. Hij weet dan niet hoe hij bij de lekkernijen moet komen. De liefde van z’n leven kijkt vanaf de pergola toe en geeft aanwijzingen: Roekoe. “Hoe dan?” Roekoet hij terug en draait voorzichtig rondjes en laat daarbij een grijze stofkring achter op het raam. Ze bakkeleien er samen nog even over op de pergola en maken het meteen weer goed. Ze kroelen dat het een lieve lust is. De schuwe grote bonte specht schommelt aan een net met pinda’s en houdt het bakje en het duivenechtpaar in de gaten. Zodra Duif weg is gaat hij het ook proberen. ‘Mijn’ vogels vieren de hele dag happy hour. Als ik naar hen kijk, ik ook! Vogels, zo bijzonder, krachtig en mysterieus.Vogels vliegen van hier naar daar. Naar Afrika en terug zonder TomTom. Over zeeën, woestijnen en bergen. Ik zie kans om mét Tom Tom nog te verdwalen in Molenhoek. Duizenden kilometers. Daar scheppen die vogels niet over op, sommigen zijn amper 15 centimeter en eten daarna weer gewoon uit het voederbakje aan m’n keukenraam. Onder het bakje is het ook een drukte van belang. Merels pikken weg wat op de grond is gevallen, brutaal roodborstje probeert ze weg te jagen. Vinken en groenlingen trekken zich daar niets van aan. Poes sluipt dichterbij… Ik let even niet op. Vogeltje ook niet. Ik zie Poes gaan. Parmantig, met verende tred en staart omhoog… Ook voor hem is mijn vogelbakje happy hour.

Geschreven voor Dorps. Magazine voor Molenhoek en Malden

Share Button