Patricia en ik

Ontmoeting. Klik. Klik. We spreken af: ‘We gaan elkaar weer zien.’ Als we elkaar weer zien is het weer goed. ‘Het klikt.’ Twee enthousiaste gedreven mensen. Stapels ideeën. Patricia is fotograaf. Ik schrijf.   Patricia: ‘Het is mijn droom om een blad te maken dat mensen raakt. Een eerlijk blad. Niet te braaf.’ Ik droom mee. Heerlijk blad. Verrassend blad, tikkie brutaal. Haar ogen stralen en kijken ook vastberaden.‘Een blad met een cover die meteen uitnodigt om verder te kijken, met mooie foto’s en bijzondere interviews. Een blad met foto’s en verhalen voor en over mensen uit Molenhoek en Malden, wat de lezers kunnen koesteren of hen troost of aan het lachen maakt. Foto’s en verhalen die uitdagen en inspireren. Ik wil foto’s laten zien die op de loop  gaan met je fantasie. Ik wil een blad maken wat ik zelf graag zou willen zien en lezen, een blad dat gaat over werken, gezond leven, bevlogen zijn en de achterkant van de mooie kant laat zien. Ook de rafeltjes.  Ik hoef niet de wereld te veroveren…’ ‘Nee?’ ‘Nee! Malden en Molenhoek is voor mij voldoende. In Molenhoek woon en leef ik. Met Molenhoek en Malden voel ik me verbonden en aan alle lezers  wil ik laten zien wat ik met mijn foto’s wil laten zien. Foto’s maken is mijn passie. Ik vind het bijzonder dat mensen mij vertrouwen, dat ik hen mag  fotograferen in alledaagse situaties,  of juist extreem.  Dat wil ik laten zien in Dorps. Vier keer per jaar een mooi magazine maken.  Mijn droom gaat uitkomen, dat weet ik zeker!  Wil jij schrijven?’ Ik krijg goeie zin van haar vraag.  Wat Patricia wil met haar foto’s wil ik immers met mijn teksten! We sluiten de deal en lachen naar elkaar. Een mooi moment. Ik maak een foto in mijn hoofd. Klik.

Dorps nummer 1. Oktober 2012