Aanleiding van het gesprek is de eerste TOPIC Cuijk. Een nieuw magazine voor alle inwoners van de gemeente Cuijk
“Cuijk is een gemeente met zoveel mogelijkheden. Ik vind het een voorrecht om er te werken”
Gerie van der Land-Zijderveld ontmoet Burgemeester Wim Hillenaar
Via een brede marmeren trap naar boven. Melden bij de receptie. De secretaresse haalt ons op en opent de deur naar de verdieping met een pasje. We wachten op de gang. “De burgemeester komt zo.” Ondertussen tijd om wat rond te kijken. Een lange muur vol met portretten. Illustere voorgangers lachen mij toe.
Leuk gesprek
Enthousiast opent hij zijn deur: “Kom verder.” De zon schijnt stralend naar binnen. Ook zijn humeur is zonnig. De thee en de koffie staan al klaar, die schenkt hij zelf in. We hebben meteen een vrolijk gesprek, springen van de hak op de tak.
‘Mijn droom is uitgekomen’
Als kind droomde hij al van burgemeester worden. Dat was zo gek niet, want zijn vader was het ook. Nu is hij het! Sinds 1 februari 2011. Burgemeester Wim Hillenaar vindt zijn baan fantastisch en een grote uitdaging. Hij vertelt er enthousiast over: “Cuijk is een gemeente met zoveel mogelijkheden. Ik vind het een voorrecht om er te werken. Nee,” zegt hij lachend, “ik speelde als kind geen burgermeestertje.”
Getogen in Boxmeer
De 43-jarige burgemeester is geboren in Maasbommel en vanaf z’n derde jaar getogen in Boxmeer. Zijn rechtenstudie deed hij in Nijmegen. “Dat is voor een student een leuke stad.” Ieder weekend kwam hij met een volle tas vuil wasgoed naar huis. Dan had zijn moeder het druk, maar hij ook! Want op zaterdag was hij tijdens zijn studie postbode in het land van Cuijk. Onder andere daardoor kent hij deze streek op z’n duimpje. En er moest gehockeyd worden. Zelf spelen, de hockeymeisjesploeg trainen en ondertussen was hij verliefd op het meisje dat later zijn vrouw zou worden. “Ik vond Rianne al een tijdje leuk, zij speelde ook hockey, door het trainen leerde ik haar nog beter kennen.” Hij kijkt een beetje verlegen als hij er over vertelt.
Burgemeester in Cuijk!
Toen de mogelijkheid er was om burgemeester te worden in Cuijk heeft hij die kans met beide handen gegrepen: Terug naar de streek waar hij en zijn vrouw zo van houden. En dan ook nog als burgemeester. Zijn vrouw heeft hem gesteund en meegeholpen zijn droom te realiseren. Ze gaf haar baan als advocaat in Gouda op en zonder morren verhuisde ze met hem mee. Ondertussen werkt zij als advocaat in Nijmegen. Dochter Janneke van 15 en zoon Willem van 13 volgen met plezier de lessen op het Merletcollege. 10-jarige zoon Joep brengt hij zelf iedere dag met de fiets naar basisschool Nienekes. Serieus lachend zegt hij: “Cuijk is een gemeente met zoveel mogelijkheden. Een fijne plek om te wonen, werken en recreëren. En weet je wat ook zo fijn is, ik kan met de fiets naar het werk en ben veel vaker thuis om met het gezin mee te eten. Ja, mijn gezin en gezinsleven zijn belangrijk voor mij. Wie de baas is over de afstandbediening van de tv?” Hij schiet spontaan in de lach en zegt: ”De kinderen! Wat de kinderen kijken, kijk ik vol overtuiging mee. Zo ken ik al die sms-programma’s en weet wie De Voice of Holland is.”
Vanuit zijn werkkamer heeft hij een fraai uitzicht op het plein en op de torens van de kerk. Vanuit de burgemeesterskamer kan je wel naar buiten kijken, maar vanwege de afstand en de kleur van de ramen niet naar binnen.
Bijzondere periode in Rotterdam
Aan de muur hangt een kleurrijk schilderij dat fraai harmonieert met de rode stoelen maar niet helemaal met de smaak van de burgemeester. “Hoe vind jij het? “ vraagt hij. Zo’n vraag vraagt om een diplomatiek antwoord. “Het past inderdaad mooi bij de stoelen.” We hebben er samen pret om. Op dezelfde wand van het schilderij, achter zijn bureaustoel, een pentekening van het stadhuis van Gouda waar hij fractievoorzitter van het CD was en van Rotterdam. Daar was hij hoofd openbare orde. “Nee, de Goudse stroopwafels mis ik niet. Die zijn hier in Cuijk ook te koop.” Zijn tijd in Rotterdam zal hij niet licht vergeten. Daardoor is hij fan geworden van Feyenoord en heeft de moord op Pim Fortuyn een onuitwisbare herinnering bij hem achter gelaten. “Dat was een heftige en emotionele periode. De pers uit binnen- en buitenland zat er bovenop. Werken onder hoogspanning. Samen met mijn collega kon ik toen bergen verzetten.”
Bewegen moet!
Vóór de periode Rotterdam en Gouda werkte de burgemeester als advocaat in Woerden. Voordat hij daar aan de slag ging vervulde hij zijn militaire dienstplicht. Daaraan bewaart hij mooie herinneringen en vriendschappen. Over zijn diensttijd als reserveofficier zegt hij: “Tijdens de opleiding was er actie. Dat vond ik leuk. Na de opleiding verdween ik achter een bureau. Dat vond ik niet leuk. Weet je wat wel leuk was toen: de Nijmeegse Vierdaagse lopen met volle bepakking.” Uit ervaring weet hij hoe zwaar de mars voor sommige lopers kan zijn.“Ik vond het een feest vorig jaar en zó leuk om als burgemeester de wandelaars, en speciaal die uit Cuijk, te ontvangen en een aantal mensen even een hart onder de riem te steken. Ik kijk er weer naar uit! Een sportief hoogtepunt. Twee keer heb ik de Vierdaagse gelopen. Na m’n diensttijd nog één keer. Ik heb het plan om het nog eens te doen. Ik moet mezelf meer achter de broek zitten om de sport op te zoeken, niet alleen ik vind dat, dat vindt de weegschaal ook!” Burgemeester vertelt dat hij juist vanmorgen met zichzelf heeft afgesproken dat sporten en bewegen moet! Iedere dag minstens een half uur.”Voor mij is hardlopen dan het meest gemakkelijk om te doen en ook het meest efficiënt. Ik wil en moet dat gaan volhouden.”
Idealist
Na zijn diensttijd ging de burgemeester meteen als advocaat, gespecialiseerd in milieurecht, aan de slag. “Ik was en ben een idealist. Ik wilde toen graag de wereld verbeteren. Lachend zegt hij: “Dat wil ik nog steeds.”
Op een kastje staat een beeldje ‘Jan van Cuijk’ en ook ‘De bok van Boxmeer.’ Een zilveren. Daar is hij trots op. Die Bok heeft zijn vader gekregen toen die als burgemeester van Boxmeer afscheid nam. “Voor mij is die Bok bijzonder en speciaal,” zegt hij, “een dierbare herinnering aan mijn overleden vader. Mijn moeder is bijna tachtig, zij verkeert in een fase van haar leven waarin ze haar gedachten niet meer altijd naar eigen wil kan ordenen en daardoor dagelijkse zorg nodig heeft. Die verandering zien van je moeder is voor mij en mijn broers niet altijd gemakkelijk. Ook voor haarzelf niet.”
Trots op Cuijk
Aan de andere kant van de kamer hangt een grote plattegrond van Cuijk. Enthousiast vertelt de burgmeester over hoe mooi Cuijk is, hoe bijzonder de natuur en welke recreatieve mogelijkheden er in het verschiet liggen. Uit alles merk je dat Cuijk en zijn inwoners de burgemeester na aan het hart liggen. Dat er in Cuijk nog een huis-aan-huismagazine gaat verschijnen ondersteunt de burgemeester. “Het regionale nieuws en achtergrondinformatie van twee of nog meer kanten, dat moet plezierig zijn voor de lezers.”
De foto’s worden gemaakt. De burgemeester gaat weer naar binnen. Op de marmeren trap draait hij zich om en zwaait.