Erny Frowijn uit Molenhoek en Ronald McDonaldhuis Nijmegen

Erny is 43 jaar, getrouwd met Rob Frowijn en moeder van zoon Jacob, dochter Meie en zoon Felix.

We ontmoeten elkaar op een bijeenkomst van Vrouwentafel in Nijmegen. Ik ben gast, zij is spreker. Stralend, enthousiast en met passie vertelt zij over haar werk als Huismanager in het Ronald McDonald Huis Nijmegen. Als zij aanschuift aan mijn tafel vraag ik haar waar die passie vandaan komt. Even verandert haar vrolijke blik. “Ik ben ervaringsdeskundige,” zegt ze, “ik weet hoe zwaar het is om een ziek kind te hebben. Ik weet ook hoe desolaat het is als je dan geen veilige omgeving hebt. Jacob, onze oudste zoon is gestorven.” Boem. Ik schrik. Haar ogen lachen weer als ze zegt: “Kom maar eens kijken! Ik ben er trots op dat er in onze regio een Ronald McDonaldhuis is. Dat wil ik graag aan zoveel mogelijk mensen overbrengen. Er is veel geld en vrijwilligerswerk nodig om een Ronald McDonald Huis ‘in de lucht’ te houden. Het is zó belangrijk dat lotgenoten elkaar kunnen steunen in een geborgen omgeving die voelt als een thuis.”

Gouden hart en gastvrij huis

“Ik kom kijken!” Op de Kapittelweg nummer 24 word ik ontvangen door Huismanager Nessy van Gisteren. Zij is er, samen met Erny en managementassistente Ellen Beerens, verantwoordelijk voor dat alles in en rondom het Huis op rolletjes loopt. Met elkaar sturen zij een team van 120 vrijwilligers aan. “Ik wil graag dat je hen ook noemt,” zegt Erny, “we doen het allemaal met elkaar. Nessy doet meer binnen, ik meer buiten. Ik zorg vooral voor het werven van fondsen.” Lachend zegt ze: “Ik ben altijd op zoek naar mensen, goederen en geld! Mede dankzij sponsoren en vrijwilligers, allemaal mensen ‘met een gouden hart en wapperende handen’ is het hier zoals het is: Een gastvrij huis.”  Ze vertelt dat vrijwilligers maximaal 3 uur per week werken en nieuwe vrijwilligers altijd welkom zijn.“Je hebt zelf ook een gouden hart?” “Ja!” zegt ze vrolijk. “Ja. Ik probeer alles te doen vanuit m’n hart en dan komt het hoe dan ook goed. Het verlies van Jacob is ook mijn grootste rijkdom. Doordat hij ons verliet ben ik het leven anders gaan zien. Ik weet nu beter waar het echt om gaat. Mijn man, kinderen, vrienden en familie zijn mij het meest dierbaar. En mijn werk hier! Hier is verdriet, maar ook optimisme en inspiratie. Ja hoor, als ik thuis ben kan ik mijn werk loslaten.”

Dít wil ik!

Met veel plezier had Erny, samen met een compagnon het goed draaiend café Sterre in de Bloemerstraat in Nijmegen, maar “nadat Jacob er niet meer was, was niets meer wat het ooit was geweest… Ik heb toen de horeca vaarwel gezegd. Maar wat wilde ik dan wel? Ik heb Film- en Opvoeringskunsten gestudeerd en ben toen aan de slag gegaan als filmdocente. Daar werd ik niet gelukkiger van.” Alweer negen jaar geleden, legde haar man Rob De Zondagskrant voor haar neer met de woorden: “Is dit wat voor jou?” Ze las: Gevraagd: Assistente Huismanager in Ronald McDonald Huis Nijmegen. “Ik wist meteen: Dit wil ik!”

Erny geeft me een rondleiding. Wat een gezellig huis! Schoon, warm en comfortabel. Het voelt als een warme deken. Er zijn 24 mooie slaapkamers en de woonruimte is verdeeld in verschillende kamers en er is een ruime keuken. De gasten zorgen zelf voor hun huishouden en ook broertjes en zusjes en opa’s en oma’s zijn welkom.Door de gezellige tuin, die ook onderhouden wordt door vrijwilligers, loopt een pad rechtstreeks naar het UMC ST. Radboud.”Fijn, om zo snel dicht bij je zieke kind te kunnen zijn. En dat de kinderen weten dat papa en mama dichtbij zijn. Mooi hè.” Haar ogen glinsteren.

Meer weten?  Kijk op www.ronaldmcdonaldhuisnijmegen.nl

Topic, regiomagazine voor de gemeente Heumen. Lente 2012