Breng eens een zonnetje

Er was meteen een klik! Ondanks dat we ruim 20 jaar schelen. Leeftijd doet er niet toe. Wat zo leuk is, Mientje en ik komen er steeds meer achter dat we veel dingen gemeen hebben. Dus steeds genoeg onderwerpen om over te praten. Het voelt zeker niet als ‘iets goeds doen voor een ander, een verplichting of een opgave. Welnee! Het voelt ook goed voor mezelf.”
Om de drie weken bezoekt Ricky haar maatje Mientje. En soms zien ze elkaar bij andere activiteiten in de Terp. “In onze gemeente zijn er zoveel mensen, jong en oud die een maatje kunnen gebruiken. Van harte hoop ik dat ons verhaal mensen op het idee brengt om zich ook als maatje aan te melden. Iets betekenen voor een ander, een zonnetje brengen, wat is er mooier?”

Tijd vliegt
Ricky kijkt er altijd naar uit om Mientje te bezoeken. “Luisteren, praten, spelletjes doen of samen een leuk uitstapje maken. De tijd die we met elkaar doorbrengen vliegt voorbij.” Mientje heeft ondertussen thee gezet en hoort wat Ricky vertelt lachend aan. “Ik ben 82, vind mezelf nog topfit en ik heb van alles omhanden.” Aan de muur hangen haar prachtig geborduurde schilderijen. En ze naait, haakt, breit en speelt met plezier een spelletje scrabbel. Of ze speelt kwartet met haar kleinkinderen die ook graag komen eten.

Luisterend oor en gezellig kletsen
Acht maanden geleden is Mientjes man overleden. Een tijdje na zijn overlijden is Ricky via de Zonnebloem op haar pad gekomen. “Daar ben ik blij om! De man van Ricky is ook overleden. Zij weet wat rouwen is, je kinderen wil je daar toch zo min mogelijk mee belasten. Met haar praat ik over mijn verdriet, niet iedere keer hoor! We lachen ook en hebben het steeds gezellig! Ik vind het fijn dat ze komt. Wij zijn elkaars maatje geworden, hè Ricky?” “Dat zijn we!”