40 dagen zonder alcohol
Het zit erop!
Als ik dit schrijf is het 18 maart. Einde actie 21 maart. Ik deed voor de 4e keer mee. Het eerste jaar is het niet gelukt. Toen ging ik zonder slag of stoot ‘om.’ Met een natte vinger te lijmen: ‘Ach joh, ééntje?’ Wég goede voornemens. ‘Zo gezellig.’ Dat werden er twee. Heb dat toen thuis wel meteen opgebiecht. ‘Nogal slap,’ (en nog een heleboel meer…) vond mijn man. Daar kon ik hem alleen maar gelijk in geven.
De daaropvolgende jaren, was het een fluitje van een cent. Slapen als een roos. Maar alle andere beloftes, mooie huid, glanzende haren, geen kringen onder de ogen en meer fit? Niks van dat alles. Dit jaar weer niet. Het kan bij mij niet beter blijkbaar? Ik ben een bofkont!
Tijdens deze 40 dagen was het leven zoals het is, niet altijd voorspoedig en zonder verdriet. Soms verzuchtte ik met veel gevoel voor drama: ‘Nu ben ik toe aan een borrel.’ Ben blij, dat ik het niet heb gedaan. Weet nu in ieder geval dat alcohol geen remedie is tegen verdriet.
Weer meer bewust geworden. Wetenschap heeft aangetoond dat te veel alcohol ongezond is. Dat je brein ervan naar de knoppen gaat en nog meer ellende. Dat wil ik eigenlijk niet weten, want ach, die paar glaasjes die ik drink en dan nog niet eens iedere dag. Het zal wel meevallen. Toch? Niet dus! Er wordt gelogen over aantallen. Bovenmatige alcoholdrinkers (dat ben je als vrouw al bij iedere dag één glas), geven allemaal een ander getal voor ‘een paar glaasjes.’ De actie is er niet voor niets en ook niet om de slijter om zeep te helpen. Juist om inzicht te geven en om nog lang van een lekker drankje te kunnen genieten. Volgend jaar doe ik weer mee. U ook? Proost!
