“Een lening voor je studie is een goede investering in jezelf!”
Wouter Janssen, 19 jaar, Molenhoek.
“De sfeer op de universiteit in Tilburg sprak mij het meest aan. Daar ga ik bedrijfseconomie studeren. Vanaf huis naar het station in Mook is met de fiets vier minuten. De universiteit ligt in Tilburg op twee minuten loopafstand van het station. Als alles loopt zoals het moet duurt de treinreis één uur en een kwartier. Ja, tweeënhalf uur per dag in de trein. Die tijd ga ik gebruiken voor eventueel een tukkie doen, social media, lezen of studeren. Voorlopig ga ik niet op kamers. Ik wil niet het risico lopen dat een te snelle keuze om zelfstandig te gaan wonen mijn studie zou beïnvloeden. Ik heb thuis niets te klagen, wij hebben een leuk gezin. Mijn zelfstandigheid wordt gerespecteerd, en Ik doe erg zachtjes als ik laat thuiskom.” Zijn ouders steunen Wouter financieel, zelf is hij verantwoordelijk voor de kosten van kleding, telefoon, sport en uitgaan. “Daarom werk ik een keer per week bij De Raaf. Als ik op kamers ga, zal ik waarschijnlijk een studielening moeten nemen. Dat zie ik dan als een goede investering in mezelf. Vanaf mijn vijftiende weet ik dat ik accountant wil worden. Het liefst bij een multinational. Voor dat zover is, ben ik ongeveer zeven jaar verder. De Havo ging me goed af, ben daarna doorgestroomd naar VWO. Bedrijfseconomie is een studie met toekomst. Ik heb veel zin in die studie en ben benieuwd naar de nieuwe mensen die ik ga ontmoeten.”
“Je bent nogal serieus Wouter. ” Hij glimlacht. “Ja, ik ben serieus, dat past bij mij. Ik weet goed wat ik wel en wat ik niet wil. Mijn ouders hebben me geleerd om altijd goede afwegingen te maken. Maar ik ben ook in voor een dolletje hoor en ik lust graag een pilsje. Maar als er gestudeerd en gewerkt moet worden dan ben ik er!”
“Het liefst zou ik morgen al voor de klas staan”
Esmée van Afferen, 18 jaar, Mook.
Vlag in top. Een VWO IB eindlijst met klinkende cijfers, rijbewijs en na de zomervakantie gestart met een leuke studie. “Ik heb er zo’n zin in!” In groep 8 op de basisschool wist Esmée het al. En in de tweede van het VWO wist zij het zeker: “Ik word juf!” Ze is dol op kinderen. Het liefst zou ze morgen al voor de klas staan. Vanaf haar veertiende begeleidt ze, tijdens de Zomerdriedaagse in Mook, een groep kinderen. “Fantastisch vind ik dat. Doordat ik al wist wat ik na het VWO ging studeren, hield ik tijdens het VWO tijd over! Die tijd heb ik in stages op verschillende scholen gestopt. Ik doe de ALPO (Academische lerarenopleiding Primair Onderwijs) in Nijmegen. De helft van de vakken volg ik aan de Radboud Universiteit bij Pedagogische Wetenschappen en Orthopedagogiek en de andere helft bij HAN Pabo Nijmegen. Na vier jaar heb ik dan 2 diploma’s op zak! Het is een studie van 140%. Daarom woon ik nog thuis. Eerst maar eens kijken hoe ik mijn studie kan combineren met mijn baan bij Etos in Nijmegen, daar heb ik een vast contract en mijn sport wil ik ook niet missen. Ik speel korfbal in Mook en ik rij paard. Heb hier al m’n vrienden, die studeren ook in Nijmegen. Ik heb een druk sociaal leven en ik heb het goed thuis! Leuke ouders en een leuke broer. Soms zijn mijn ouders wel wat streng wat betreft uitgaan maar ik weet dat ze dat zijn uit bezorgdheid.” Serieus, beetje trots lachend zegt ze: ”Ja, Ik ben gelukkig en ik vind zelf, dat ik alles goed op de rit heb en dat ik weet wat ik wil!” Vanachter een blonde lok lacht Esmée mij en het leven toe! Succes Esmée!
“Spannend, Amsterdam, maar ook leuk, om nieuwe mensen te leren kennen” Loes Bouhuis, 18 jaar, Plasmolen.
Loes is geslaagd voor haar VWO IB examen en ze heeft ook al haar rijbewijs. “Papa wil graag dat ik in de zomervakantie ook mijn motorrijbewijs ga halen. Dat is handig, zegt hij, met een motor manoeuvreer je gemakkelijker door Amsterdam. Ik weet eigenlijk nog niet of ik dat wel wil.” Als ik Loes spreek in juli, parkeert ze ‘Amsterdam’ nog even, want eerst is daar haar reis naar New York. Het eindexamencadeau van haar ouders. Samen met twintig andere Vwo’ers van het Kandinsky college uit Nijmegen twaalf dagen genieten van the Big Apple, de kunsten en cultuur. Dat is ook een bijzondere belevenis en ook spannend! Bijna net zo spannend als naar Amsterdam verhuizen.
“Ik zal mijn ouders en mijn broer missen, heel erg! Ook mijn vrienden hier, maar ik vind het ook leuk om nieuwe mensen te leren kennen en daar een baantje te zoeken. Dit jaar krijg ik, vanwege een particuliere opleiding, geen OV jaarkaart, dan reis je niet zo snel van Amsterdam op en neer naar Plasmolen. “Wat is nou afstand,” zegt haar moeder die ons gesprek vanachter de strijkplank volgt. “Als je ons nodig hebt Loes, zijn papa en ik zo in Amsterdam. En als het niet lukt met een baantje, wij hebben voor je gespaard.”
Na lang wikken en wegen had Loes de keus gemaakt voor de studie Audiovisuele Media in Utrecht. Uitgeloot! “Daarom ga ik nu een studie doen bij de Open Studio in Amsterdam. Een voorbereiding op de studie die ik volgend jaar hoop te volgen. Inspiratiebron voor mijn studierichting is documentairemaakster Sunny Bergman. Ik droom ervan om net als zij mooie documentaires te maken, verhalen over mensen voor mensen. En dan misschien later ook nog regisseren, schrijven en acteren.” Over de inrichting van haar woonruimte in Amsterdam maakt Loes zich geen zorgen. “Oma is afgelopen december gestorven, ik vind het leuk dat ik met spullen van haar kan inrichten. Jammer, dat ze dat niet meer weet, ik weet zeker dat ze dat leuk zou vinden. Ja, ik kan koken.” Lachend zegt ze: “Voor mijn slagen heb ik ook nog een kookboek gekregen. Dat komt dus helemaal goed!”
Geschreven in opdracht van Craanen Communicatie Malden voor herfstnummer Magazine Topic Heumen en Mook Mook en Middelaar.
