LEVEN IS LEF. Op eenzaamheid rust een taboe. Hebt u het lef om dat te doorbreken?

“Eenzaamheid kent vele oorzaken en vormen en het kan iedereen overkomen,” lees ik op de site van het Sociaal Ouderenfonds. “33 % van 55+ers is eenzaam.”

Hebt u het lef om aan te geven dat u eenzaam bent?  Vertelt u dat aan uw kinderen? Klopt u aan bij de buren? Belt u met een instantie? En als u niet eenzaam bent, alles goed op de rit hebt, hebt u het lef om een eenzame buurt- of dorpsgenoot uit te nodigen om met de kerst bij u aan te schuiven?  Of om te klinken op het nieuwe jaar?

Vorige week was de Alzheimercollecte.

De deur gaat open. Een klein stukje. Ik maak een grapje, Kent u mij nog?” Rammel wat met de bus. “Een jaar is zo voorbij, hoe gaat het met u?” Mooi huis. Leuke buurt. Luxe auto voor de deur. Hij zegt niets. Een traan rolt over z’n wang. En nog een.

Daar sta je dan met je goede gedrag. Onhandig. “Och meneer! Wat een verdriet?  Waarom? Kan ik u helpen?” Hij schudt van nee. Wrijft z’n tranen weg. Zegt: “sorry.” “Gaat het wel goed met u?” Gelaten klinkt het zachtjes: “helemaal niet!” De deur gaat verder open. “Wilt u binnenkomen?” In de kamer zegt hij: “het spijt me.” “Huilt u maar, ik ben hier nu toch.” Hij lacht wat, vertelt, vertelt en vertelt.” Zijn vrouw, halverwege 70, dementeert. Zij was altijd een charmante dame. Samen runden ze hun bedrijf, werkten veel en hadden weinig tijd voor sociale contacten in de buurt. Daar hadden ze toen ook geen behoefte aan. Nu voelt hij zich eenzaam.  Twee keer per week gaat zijn vrouw naar de dagopvang, dan heeft hij gelegenheid om de administratie bij te werken en huishoudelijk werk te doen. “Maar dan ben ik zo alleen.” Je ziet zo op het eerste gezicht niets aan zijn vrouw. In zijn buurt is er onbegrip. “Dat doet mij zo’n pijn. ‘k Had nooit bedacht, dat wij beiden ooit in zo’n isolement zouden komen.” We drinken thee, ik maak hem attent op instanties en het Alzheimercafé in Molenhoek maar als ik wegga is hij nog steeds verdrietig. Hij loopt mee naar de deur, zegt dat hij het prettig vond om even te praten en zegt ook: “zeg het maar tegen niemand.”

Leven is lef verschijnt in opdracht van Malderburch Welzijn Ouderen, gemeente Heumen. Vragen over eenzaamheid en Alzheimer? Bel naar 024 – 357 05 70.

Share Button

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *