KIEN 88 jaar | PLEUN 19 jaar
Kien woont in Plasmolen en is geboren en getogen in Maastricht. Haar moeder kreeg hulp van een huishoudster. “Die woonde bij ons in.” Als iets niet voor kinderoren bestemd was spraken haar ouders Frans. “Eigenlijk heet ik Marie-José, maar omdat ik de jongste en een nakomertje was, werd het Kieneke. Dat is zo gebleven.” Het kwam niet in Kieneke op om haar ouders tegen te spreken. Dat hoefde ook niet, want het ging zoals het ging. Goed! Haar oudste zus gaf bij de geboorte van Kien een bijzonder cadeau. “Een studieverzekering.” Kien werd lerares lichamelijke opvoeding en wist al tijdens haar studie dat, als zij ging trouwen, haar ontslag zou volgen. Nog is zij daar fel over: “Kapitaal- en kennisvernietiging!”
Pleun is de oudste in het gezin en woont ook in Plasmolen. Geboren en getogen. Zij woont hemelsbreed amper 100 meter bij Kien vandaan. Zij kent Kien wel van ‘uit de buurt,’ maar heeft haar nog nooit gesproken. Het klikt meteen. Thee en taart. Gezellig.
Haar beide ouders werken. “Wij hebben het ook goed en leuk.” Pleun is vriendelijk en introvert, studeert, werkt parttime bij Clevers ijs en houdt ‘niet zo’ van uitgaan. Vanaf haar 15de mocht zij bij speciale gelegenheden thuis een glaasje meedrinken en zij heeft geen enkele behoefte om veel meer te drinken dan één glas. En als Pleun wel uitgaat is zij zonder problemen de BOB. Bij Kien thuis was er een tap in de kelder. Maar ze vond alcohol toen niet lekker. “En nu nog niet! Ik drink niet. De BOB was toen nog niet uitgevonden.”
Kien kan zich niet herinneren ooit zakgeld te hebben gehad. “Dat speelde niet. We leefden sober, maar alles wat ik nodig had, was het er.” Ze heeft niet gespaard en ging niet uit. “Wat viel er te sparen en uit te gaan in de oorlog?”
Pleun kreeg wel zakgeld en heeft een spaarrekening en heeft veel van wat haar hartje begeerd. Haar vriend kent ze ‘gewoon’ via Internet. “We ontmoeten elkaar op een site waar jonge mensen uit de hele wereld hun belevenissen delen.” Van lieverlee kregen ze meer contact. Verliefd! En zo reizen Pleun en Bas wekelijks van Plasmolen naar Vlaardingen of andersom! En natuurlijk is er voor ‘door de week’ de mobiel en WhatsApp. Kien schreef brieven. Keek dagenlang reikhalzend uit naar een antwoord. Van mobieltjes had toen nog niemand gehoord.
Haken, breien, borduren? “Is mij niet geleerd,” zegt Pleun. Kien heeft het allemaal geleerd op de lagere school en heeft er in haar latere leven profijt van gehad.
Drugs? Pilletjes?
“Nooit gebruikt.”
“Ik ook niet.”
Pleun: “Ik slik wel De pil.”
Kien: “Als die er toen was geweest? Dan had ik hem vast niet gebruikt! Het kwam niet in ons op om seks te hebben voor ons huwelijk. Dat kwam ook door onze Katholieke achtergrond.” Bij Pleun en Bas speelt religie geen rol en hoort seks bij hun relatie.
Genieten van Seks?
Kien heeft zowel thuis als op het gymnasium geen seksuele voorlichting gehad. “Sowieso werd in ons gezin weinig over heftige emoties gesproken, laat staan dat je emoties liet zien. “Bij jullie wel, Pleun?”
“Hmm, ja…, ik heb seksuele voorlichting gehad op de havo en thuis, maar mijn ouders zijn er niet speciaal voor gaan zitten. En het is ook niet zo, dat ik gemakkelijk met hen over seksualiteit praat. Andere emoties?” Ze denkt even na. “We kunnen goed met elkaar lachen.”
Kien, lachend: “Samen lachen, Pleun, dat is ook een groot goed en heel belangrijk.”
