12 september 2015: Gerda Sollie Nederlands Kampioen Vrouwentriatlon 55 + 2015!

“Dat gaf zo’n geweldige kick! Ik was er zó blij mee. Ik was helemaal hyper!”

Dat mag ook wel na 13 uur, 26 minuten en 27 seconden sporten!
Wie doet het de 56 jarige Gerda Sollie uit Groesbeek na?

Een triatlon bestaat uit drie duursporten. Op één dag! Achter elkaar! Petje af!!
3,8 kilometer zwemmen.
180 kilometer fietsen.
42,195 kilometer hardlopen.
Gerda klaarde het! Niet met als doel om Nederlands kampioen in haar categorie te worden. “Ik deed het vooral voor mezelf, wilde kijken of ik het kon. Ik kon het!” Ze lacht breeduit. “ Ja, toen ik kampioen werd, gáf me dat een portie adrenaline! En ik heb er ook nog een leuke prijs aan overgehouden, een vrije deelname aan de halve triatlon van Denemarken, volgend jaar op 12 juni. Daar kijk ik nu al naar uit!” En ze heeft met die triatlon € 1932,- euro sponsorgeld bij elkaar gesport voor goed doel Hanukkah Mariette’s Child care in Ghana. Op haar pad gekomen vanwege een vrijwilligersklus van dochter Sofie in dat kindertehuis. Hanukkah is het kindertehuis van Mariette en Moses Asagbo in Sunyani te Ghana. Zij geven steun aan de minst bedeelde kinderen in Sunyani en omstreken. Even kijken? Is te volgen op facebook.

Gerda woont op de Kamp, is echtgenote van Koen, die graag schaatst, moeder van Bart, 29 jaar, Erika 27 jaar, Koen 25 jaar,Tom 24 jaar, Pim 22 jaar en Sofie 21 jaar. En gedurende een aantal jaren ook nog pleegmoeder geweest. Veelal was dat crisisopvang maar er zijn ook verschillende kinderen jarenlang in huis geweest. “Waarom we dat deden?” Ze haalt haar schouders op.”Gewoon, het kwam op ons pad. We hebben daar niet lang over nagedacht, we deden het gewoon. Het was altijd gezellig.”

Er werd en wordt door de kinderen ook veel gesport. Erika werd Nederlands Kampioen 100 meter rugzwemmen en Sofie Nederlands Kampioen op de 200 meter vlinderslag. “Daar ben ik zo trots op! En we hebben er zoveel plezier aan beleefd. Ja, dat sporten en trainen was wel altijd een geregel, maar leuk om te doen.” Dan lachend: “Zal ik je eens vertellen, zo tot en met m’n 18de wist ik zeker dat ik geen kinderen wilde. Toen ontmoette ik Koen en kwamen er maar liefst zes! Allemaal even welkom.” Inmiddels woont alleen Sofie nog thuis, maar in de woonkamer een grote eettafel, waar alle kinderen met aanhang zo kunnen aanschuiven.

Ze studeerde dierengeneeskunde. Is niet actief als dierenarts aan de slag gegaan, “maar ik ben het wel, dierenarts ben je voor het leven.’ Onlangs is ze afgestudeerd als basispsycholoog. Daar wil ze wél actief mee aan de slag. Die studie komt goed van pas bij haar nieuwe passie en werk, bewegingscoach. “Hier, is mijn kaartje.” Ze is zich aan het oriënteren hoe ze het best vorm kan geven aan haar nieuwe werk. Ze heeft als doel om met een kleine groep te gaan wandelen. Maximaal vijf mensen. Aandacht, goed gesprek en bewegen, dat is een mooie combinatie. Een op een wandelen kan ook! “En als daar belangstelling voor is, ga ik ook graag als fietscoach aan de slag.” Gerda is van alle (sport)markten thuis.

Sport loopt als een rode draad door haar leven.
In het Alblasserdamse Gereformeerde Bondgezin waar Gerda in opgroeide stond sport niet op het prioriteitenlijstje. Toch mocht ze, van haar vader, naar zwemles. Als zevenjarig zwom ze al als de beste, maar natuurlijk niet op zondag. Al gauw werd haar zwemtalent ontdekt en ging ze wedstrijd zwemmen en tijdens haar studie aan de universiteit begon ze met de triatlon en zat ze in het studenten waterpoloteam Het Zinkstuk in Utrecht. En dat allemaal met een moeder die antisport is, maar wel heel gedreven. “Dat ben ik ook, gedreven en fanatiek, In alles wat ik doe; daar heb ik plezier in. Ja, dat heb ik van m’n moeder. Ik ben een mens van de projecten, focus me en dan lukt het ook! Dat geeft mij voldoening.”

Een dag zonder sport is voor Gerda een dag niet geleefd. Ze is fit en zelden ziek. Ze past haar eet- en drink patroon er op aan, drinkt geen of zeer zelden een glaasje alcohol. Ze wandelt iedere dag met de hond, lange wandelingen en ze bokst iedere week in het Radboud Universiteit Sportcentrum. “Zo leuk, dat doe ik tussen allemaal jonge mensen. Nee, dat vinden ze helemaal niet gek.” Als ze niet sport wordt ze ongedurig. “Sporten is goed voor lichaam en geest.” Ze verheugt zich op de 100ste vierdaagse van Nijmegen. Is van plan om de eenmalige 4 x 55 kilometer in de honderd jaar, te lopen. “Dat lijkt mij leuk, om dat te doen in het jubileumjaar. Ik ga ervoor trainen.”

We drinken thee aan de grote tafel. Lekkere koek erbij. Ze vertelt over haar leven, over blije dingen en over verdrietige. Praten ook over wat God voor haar betekent en over kerstfeest.
“Kerstfeest is voor mij vooral een feest van samen en saamhorigheid. Een feest waarop je aan elkaar doorgeeft dat je als dat nodig is, er bent voor elkaar. Nee, ik vier dan niet meer de verjaardag van Jezus.”
“Hallo Gerda, dit artikel is voor in het kerstnummer van TOV.”
Ze is er eerlijk in, zegt, dat ze de God van haar jeugd beetje bij beetje is kwijtgeraakt. Dat ze in de loop der tijd steeds minder behoefte had om naar de kerk te gaan. Dat ze het niet weet. Ze zegt ook: “Ik hoop wel, dat er hierna iets is.”

Gerda Sollie in het kort:
Houdt van: “Koen, de kinderen en sport! Ik volg zoveel mogelijk alle sport op tv, behalve auto- en mortorsport. Geniet van voetbal. Zet tijdens de Olympische spelen de wekker.”
Fijn om te doen: “Wandelen met onze hond Flo.”
Mooiste boek: “Twee schieten mij meteen te binnen. De Kraamhulp van Ester Verhoef en Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini. Ik lees graag, maar gun me te weinig tijd om te lezen.”
Leukste tv programma: “Heel Holland bakt! Dat programma inspireert. Ga voor m’n verjaardag zelf de taarten bakken.”
Mooiste vakantieland: “Portugal. Vooral vanwege de mooie herinneringen aan de vakantie daar met de kinderen. Prachtige natuur en de mensen zijn er rustig en vriendelijk.”
Radio staat op:”Sky radio of op NPO radio 2.”
Mooiste kersverhaal: “Musical Anny!”
Hallo Gerda…
Ze lacht en zegt: “Ja natuurlijk ook de traditionele kerstverhalen uit de bijbel. Dat zijn prachtige verhalen.”

Geschreven op verzoek van redactie Magazine TOV Mirjam, van  www.pkn-groesbeek.nl