Openstelling Kerk aan de Groesbeek 2019

Rondleiding

We lopen naar de Serre en passeren het oranje schilderij van Ingrid Claessen. De kerk heeft dit schilderij gekocht om de Serre, de aanbouw aan de kerk, op te sieren.

Terloops zeg ik: “Dit schilderij heeft Ingrid Claessen ook gemaakt. Zulk werk schildert zij nog wel in opdracht, maar niet meer in serie. Nu heeft zij de serie Encaustiek, met was en warmte. Daar komen nog steeds nieuwe schilderijen bij.”

“Mooi.” Mevrouw blijft stilstaan voor het schilderij. Neemt wat afstand. “Wat een mooie kleuren. Hoe heet het?”

Oeps! Hoe het heet? Ik weet het niet… Heeft geen naam. “Dat schilderij” hoor ik soms zeggen op bepaalde toon door mensen die op die plek liever iets anders hadden gezien, maar er ondertussen wel aangewend zijn.

Vanuit de lichtkoker boven het schilderij schijnt zonlicht naar binnen en laat het schilderij gloren.

In de kerk raakt een zonnestraal de vloer. Ik kijk naar beiden.

“Verbinding.” Ik zeg het stellig. “Ziet u het gouden licht dat op de rode plavuizen in de kerk valt? Die bruinoranje rode kleur van de tegels komt terug in dit schilderij en verbindt zo de oude kerk met de nieuwe Serre die in 2014 is gebouwd.”

“Ik zie het,” zegt de mevrouw. “Verbinding. Knap. Ja, prachtig. Verbinding. Dat is met dit schilderij goed gelukt.”